Boyun Eğriliği

Boyun eğriliği, önceleri bir hastalık olarak görülmemiş olmasına karşın zaman içinde boynu sakat kalan, boynunda ve omurgasında kalıcı hasarlar gözlenen çocuklar görülmesi ile daha ciddiye alınmaya başlanmış, hastalık olarak anılmaya başlanmıştır. Boyun eğriliğinin tıbbi ismi tortikolis'tir. Her 100 doğumdan birinde rastlanmakta oluşu ile ciddiye alınması gereken bir bozukluktur. Bu hastalık tedavi edilmediği taktirde omurgada ilerleyen evrelerde düzeltilmesi zor bir eğriliğe yol açabilir. Buna bağlı olarak da zamanla boynun eğildiği taraftaki omuz havaya kalkar, diğer omuz aşağı iner.

Boyun eğriliği, genellikle bebeğin anne karnında almış olduğu yanlış bir pozisyona bağlı olarak boyun kaslarından bir tanesinin doğumda zedelenmesi sonucu boynun doğuştan bir yana doğru eğri olması ile kendini gösteren bir rahatsızlıktır. Doğumda meydana gelen bu şekilde bir travma sonucu boynu sağa ve sola çevirmeye yarayan kaslardan biri kısa kalır.

Bu doğumsal rahatsızlığın dışında bir de enfeksiyon veya boyun omurlarında oluşabilecek normal dışı gelişimler de boyun eğriliği sonucunu doğurabilir.

Boyun eğriliğinin kesinlikle tedavi edilmesi gerekir. Tedavi edilmezse hem yüz kemiklerinde hem de kafa kemiklerinde bir asimetri meydana getirir. Bu asimetri bir tarafın düz, bir tarafın çıkık olması ile kendini gösterir. Bu durum da hem estetik yönden hoş olmadığı gibi hastanın hayatını çok zorlaştıran, en basit hareketleri yapmasını zorlaştıran ve ağrılara sebebiyet veren bir durum ortaya çıkarır. Örneğin boynu arkaya doğru eğri olan, dolayısı ile başını hareket ettiremediğinden sürekli havaya bakar durumda olan bir hasta karşıyı, önünü görebilmek için 70 - 80 derece öne eğilmek durumundadır. Bunlara ek olarak ileri seviyeye ulaşmış yüzde oluşan asimetrik şekil bozukluğu görme kusurlarına da yol açabilir.

Boyun eğriliğinin teşhisi dışarıdan rahatlıkla gözlenebilen bir rahatsızlık olduğundan kolaydır. Bu nedenle erken teşhis edilebilir ve erken müdahale çoğunlukla rahatsızlıkta önemli ölçüde gerileme, düzelme sağlanmasına yol açar.

Tortikolis, asla elle düzelebilen bir hastalık değildir. Hastalık, sebeplerine ve seyrine bağlı olarak ortopedi ve travmatoloji, kulak burun boğaz, beyin cerrahi uzmanlarının ilgi alanına girmektedir. Tedavinin bir Uzman hekim tarafından yürütülmesi gerekir.

Çocuğun 1 - 1.5 yaşına kadar doktor kontrolünde yapılacak sık uygulanan egzersizler ile bu hastalığın tedavisinde yüzde 90 - 100 oranlarında başarı sağlanmaktadır. Basit germe egzersizleri ile kısa kalan kası uzatma alıştırmaları yapılır. Egzersizleri doktorun vereceği eğitim doğrultusunda çocuğun ailesi uygulayacaktır. Kısa kası gerecek biçimde günde belli sayıda bebeğin boynunu germe hareketleri yaptırılır. Bu hareketlerde bebeğin ilgisini çeken oyuncaklardan, ezikten vb. Yardım alınır. Önemli olan bebeğin bakamadığı tarafa bakmasını teşvik edecek davranışların desteklenmesidir. Bu fizik tedavi egzersizleri çok düşük olasılıkla başarısız olmakta, o zamanda cerrahi müdahale yani ameliyat yolu ile boyun eğriliğinin giderilmesi yoluna gidilmektedir. Ameliyat ile sertleşmiş, travmatize kas dokusu çıkarılıp varsa zedelenmiş boyun omurları plastik müdahale ile onarılır. Yine bu ameliyatın da erken yaşta yapılması daha olumlu sonuçlar doğurmaktadır. Genellikle 6 - 8 yaşına kadar olan cerrahi müdahaleler daha başarılı olmakla beraber daha büyük yaşlardaki çocukların ameliyatlarında da başarı sağlanabilmektedir.