Boyun anatomisi, omurgadaki en hareketli bölge olan boyun, üzerinde 7-7,5 kg bir ağırlığı taşımaktadır. Boyun yapısı 7 tane omur, arka tarafta faset eklemleri, omurların arasında ön tarafta disk dı verilen yastıkçıklar, arka tarafta deliklerden çıkan spinal sinirlerden meydana gelir. Omurilikten çıkmış olan 8 tane sinir, hareketle ve duyularla ilgili olan iletileri baş, omuz, kollar ve göğüs kafesi arasında sürekli olarak dolaştırır.
Boyunda bulunan yapılar
Boyun majör kan damarlarını, hava ve yemek pasajını, spinal kord ve sinirleri içeren bir yapıdır. Bu yapıların baş ve vücut arasında olan bağlantısını sağlamaktadır. Hayati öneme sahip olan yapılar, boyundaki dar alanda yer almaktadır. Vücuda göre başın hareketliliği boyun tarafından sağlanır. Boyun yapısı öncelikle vertebral kolon tarafından oluşturulmuştur. Ön tarafta olan hyoid kemik, trakeal kartijal aerodijestif ve larengal boşluğu desteklemektedir.
Boyun kasları: Kaslar ön tarafta larinks önü kasları, hyoid ve sternum arasında yer alır. Ayrıca hyoid kemikle mandibula, dil ve styloid arasında bir bağlantı bulunmaktadır. Digastrik kası hyoide kadar uzanır, buradan ateriorda mandibulaya doğru çıkar. SCM kası ise boynu ön ve arka kısımlara ayırmaktadır. Arkadaki üçgen genellikle muskulerdir. İçinde hayati yapıları barındıran ön taraftaki üçgende kaslar tarafından küçük üçgenlere ayrılmıştır. Digastrik kas ön ve arka tarafı submandibuler üçgeni meydana getirir.
Bu üçgen orta tarafta ön karınlar arasında bulunur. Vasküler üçgen ise Digastrik ve hyodin altında olur. Omohyoid kası ise hyoid ve skapula arasındaki SCM çevresinde doksan dereceyle dönen oldukça küçük bir kastır.
Boyun sinirleri: Boyunda kranial sinirlerin servikal kökleriyle, majör dalları yer alır.
İki santimetre kalınlığındaki omurilik, beyinden aldığı iletileri vücuda ileten önemli bir yapıdır. Baş ile kalp arasında kan taşıyan 4 tane ana atardamar, boyun bölgesinden geçmektedir. Servikal omurgayı yani boynu oluşturmuş boyun vertebraları yukarıdan aşağıya doğru C1 ve C7 diye numaralandırılır. Vertebraların enseden hissedilen çıkıntıları bulunmaktadır. Vertabraları birleştiren bağlar ve kaslar burada yapışır. Nazik bir yapısı olan omurilik, vertabraların merkezinden geçmekte ve korunmaktadır. Servikal sinirlerin görünümü bir çam ağacının dalları gibidir. Bu dallar vertabraların arasındaki foramina denen küçük deliklerden çıkar. Vertabraların arasında onlara yapışık disk adı verilen yapılar bulunur. Bu diskler şok etki gösteren darbeleri emer ve omurlara ulaşmasını engelleyecek yastıkçık vazifesi görür. Diskler omurların birbirine sürtmesini engelleyen jöle kıvamında olan yastıkçıklardır. Üzerlerine düşen yükü dengeli olarak diğer alanlara iletme görevi yaparlar. Boyunda omurlar ve diskler güçlü bağlarla birbirine tutunur. Bu kaslarla esneklik kazanarak kuvvetlenir. Bel omurlarının arasında olan diskler gibi, boyundaki omurlardaki disklerde sert ve fibröz kapsülle çevrelenen jelatinöz merkezden oluşur. Arka bölgelerle sağlı sollu faset eklemlerle başlanır.
Sağlıklı bir boyun yapısı dengelidir. Bu dengenin sağlanması boyun omurgasının doğal eğimine bağlıdır. Eğimin korunması boynun rahat ve ağrısız olmasına etkili olur. Eğimin bozulması halinde, boyun omurgasında bozulma ve dejenerasyon başlatır. Bu durumda boyun ağrıları ve kollarda ağrı oluşmaya başlar.
